Jest to oficjalna waluta obowiązująca w Stanach Zjednoczonych od 1792 roku. Mimo że dolar amerykański liczy już sobie ponad dwieście lat, swoją silną pozycję uzyskał dopiero po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to stał się walutą międzynarodową.
Sama nazwa dolara amerykańskiego (United States Dollar – USD) pochodzi od srebrnej monety - talara. Wartość jednego talara odpowiadała ośmiu hiszpańskim realom, talar był tam zatem opisywany znakiem „8”. Z czasem symbol zaczęto modyfikować i zmieniać, w końcu przypominający literę „S” symbol został przecięty pionowo linią prostą i w ten sposób pojawił się znak dolara, jaki znamy dzisiaj. Aktualny symbol pojawił się w roku 1788, jednak na papierze pojawił się dopiero w 1862 roku.
Dolar amerykański znany jest nie tylko z ikonicznego już symbolu, ale również tajemnicy, jaką owiany jest skład materiałów, z których tworzy się banknoty. Wiadomo, że w około 75% jest to bawełna, a w 25% len. Do produkcji banknotów stosuje się jednak jeszcze inne składniki, które są tajnie strzeżone. W przeciwieństwie do wielu innych banknotów obowiązujących na świecie, papier nie zawiera celulozy. By podrobienie banknotu było jeszcze trudniejsze, w papier wtapia się niebieskie i czerwone nitki.
Sama nazwa sięga XVI wieku, kiedy w Czechach zaczęto wybijać monety, na których w języku niemieckim wybijano nazwę mennicy – Jachimstaler Munze. Od tego wzięto nazwę monety – taler. Na terenach Hiszpanii monetę nazywano „dollaro”, a gdy mennice zaczęto przenosić do Ameryk, moneta zadomowiła się także na nowych kontynentach.
Jako waluta narodowa dolar obowiązuje w Stanach Zjednoczonych od 1792 roku, w 1862 roku na banknotach zaczął pojawiać się znany dziś symbol – przecięte pionowo prostą linią „S”. Silna pozycja tej waluty została jednak ugruntowana dopiero po zakończeniu II wojny światowej – wówczas dolar amerykański stał się walutą międzynarodową.
Początkowo wartość waluty opierano na parytecie złota, odstąpiono od tego w 1971 roku, dwa lata później natomiast dolar amerykański stał się walutą płynną. Obecnie na USD opiera się cały współczesny rynek finansowy (rozlicza się w nim większość państw świata, ceny towarów podawane są w USD ) i wszystko wskazuje na to, że w kolejnych latach sytuacja ta nie ulegnie zmianie.
Jeden dolar amerykański ma wartość stu centów. Obecnie w obiegu obowiązuje siedem banknotów o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 i 100 USD. Na awersach można zobaczyć wybitne osoby z historii Stanów Zjednoczonych (m.in. George Washington, Abraham Lincoln czy Benjamin Franklin), na rewersach znajdują się natomiast historyczne symbole i obiekty USA – Wielka Pieczęć Stanów Zjednoczonych, obraz Johna Trumbulla „Deklaracja niepodległości”, Departament Skarbu czy Biały Dom. Poza powszechnym obiegiem występują również banknoty o nominałach 500, 1000, 5000, 10 000 oraz 100 000.
W walucie występują również monety obiegowe o nominałach penny, nickel, dime, quarter czy half. Na ich rewersach znajdują się wizerunki historycznych prezydentów USA. Można spotkać się również z monetą jednodolarową, jest to jednak bardziej kolekcjonerska rzadkość przedstawiająca z obu stron różne wizerunki okolicznościowe.
Poza USA waluta obowiązuje również w poszczególnych krajach Ameryki Środkowej i Południowej, Oceanii czy Afryki. Przyjmuje się, że na całym świecie w obiegu znajduje się ponad 400 bilionów dolarów, przede wszystkim w banknotach. Międzynarodowy status waluty i jej silna pozycja na rynkach walutowych sprawiają, że można ją wymienić prawie na całym świecie.
USD jest narodową walutą Stanów Zjednoczonych, sięga ona jednak również poza granice kontynentu. USD obowiązuje również w niektórych państwach i obszarach w Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej, Oceanii oraz w Afryce. USD jest oficjalną walutą w Portoryko, Mikronezji, Marianach Północnych, Palau, Panamie Ekwadorze, Salwadorze, Timorze Wschodnim, Zimbabwe a także w Bonaire, Saby i Sint Eustatius oraz na Wyspach Marshalla.
Strefa obiegu dolara amerykańskiego to jednak praktycznie cały świat. W jednoczesnym obiegu znajduje się około 405 bilionów dolarów, wartość USD jest stosowana w wielu krajach świata, wiele płatności (zarówno mniejszych, jak i większych) oraz transakcji międzynarodowych odbywa się w tej walucie. Ponadto, w większości krajów USD jest walutą wymienialną i powszechnie stosowaną.
Chociaż pozycja dolara amerykańskiego uległa osłabieniu po wejściu w życie euro, nadal jest to najważniejsza waluta w znaczeniu globalnym i w najbliższych latach raczej nie powinno się to zmienić.
W 1971, kiedy odstąpiono od opierania wartości waluty na parytecie złota, narodził się płynny kurs walutowy i od tego czasu, dolar amerykański, mimo, że w ostatnich latach jego pozycja osłabła na rzecz euro, nadal utrzymuje pierwsze miejsce na globalnym runku finansowym.
Niewątpliwie na silną pozycję USD na rynku finansowym wpływa fakt, że najważniejsze instytucje finansowe zlokalizowane są w Stanach Zjednoczonych – mowa tutaj między innymi o Banku Światowym czy Międzynarodowym Funduszu Walutowym.
Biorąc pod uwagę to, że dolar amerykański jest narodową walutą jednego z najważniejszych państw świata oraz fakt, że każdego dnia jest on w obiegu praktycznie na całej planecie, nie trudno się domyślić, jak duże znaczenie ma on dla globalnego rynku finansowego, gospodarczego czy politycznego. USD jest podstawową walutą rozliczeniową na całym świecie i to nie tylko przy transakcjach ze Stanami Zjednoczonymi. W dolarze amerykańskim podaje się również wartości towarów takich jak ropa naftowa, metale oraz inne towary notowane na giełdach.
Z silnej pozycji USD na świecie prywatne korzyści czerpią również obywatele z różnych krajów, którzy często mogą swobodnie dokonywać transakcji i rozliczeń w tej walucie w różnych częściach świata.